Veysel’e Sorun

Kâinatın sırrı tek bir hecedir

Bilmeyen soramaz, Veysel’e sorun
O sır aşktır; yolda gündüz, gecedir
Gelmeyen varamaz, Veysel’e sorun

Sadece toprak mı sadık yar olan
Hani nerde kaldı Gülizar olan
Ölmeden ölmektir cana kâr olan
Ölmeyen eremez, Veysel’e sorun

Ne sürüler inmiş engin ovaya
Ne dumanlar çökmüş ıssız yaylaya
Aşk denilen uçsuz, dipsiz deryaya
Dalmayan giremez, Veysel’e sorun

Dökülür dereye dertler, düz olur
Çamura karışır toprak, toz olur
Merhem doksan dokuz, yara yüz olur
Bulmayan süremez, Veysel’e sorun

Dağ çiçeğe düşer, ustalar derde
Âlem göze gelir, bakılan yerde
Hakk’ın divanında, hesapta, darda
Kalmayan duramaz, Veysel’e sorun

Aşkı ilan eder âşık, sözüyle
İkrarı var ise, dönmez özüyle
İnsan sevgisini gönül gözüyle
Almayan göremez, Veysel’e sorun

Şahbudak unutmaz, bayrak elinde
Türküleri susmaz, her an dilinde
Ustanın sedası sazın telinde
Çalmayan yoramaz, Veysel’e sorun

Kenan ŞAHBUDAK